Deel 2

Dag 22 vrij verblijf Puri.

Puri is, vanwege de Jagannath-tempel, een van de vier belangrijkste bedevaartplaatsen van India. In deze tempel zijn er tussen Hindoes geen kasteverschillen. Niet-Hindoes kunnen een blik werpen op de tempel vanaf de bibliotheek aan de overkant. De immens grote keuken, waar voedsel voor meer dan 6000 mensen wordt bereid, trekt meteen de aandacht.

20 febr. Er zijn stakingen aangekondigd bij Lufthansa. Die vallen precies in de dagen dat wij vliegen. Maar eerst hadden wij hier een vrije dag. Wij besloten weer met Aad en Karin op pad te gaan. Marianne ging deze keer ook mee. Te voet gingen we naar de Jagannath tempel! We bezochten onderweg ook een Hare Krishna tempel. We kregen en rondleiding en toen wij wat geld doneerden kregen we een schepje , iets wat leek op bruine suiker, op de hand. Niet opeten zei Marianne, er kan wel hasj inzitten. Onderweg maakten we nog een hele optocht mee van de Hare Krishna. Veel muziek en mensen in oranje jurken en gewaden. Er werden geluksnoepjes gestrooid. We vingen deze op en deelden ze dan weer uit. Als we dat deden werden we weer gezegend op handen en voeten... Uiteindelijk kwamen we bij de Jagannath tempel waar we als 'niet Hindoe' niet in mochten maar vanaf het dak van de bibliotheek hadden we er een mooi zicht op. Een prachtig bouwwerk van rode poorten met witte torens. Tegen de tempel aan staat een groot gebouw waar dagelijks 6000 maaltijden worden bereid. Dit is echt een bedevaartplaats voor de Indiërs. Rondom de tempel waren allerlei stalletjes met etenswaar, groenten en fruit. Natuurlijk liepen hier ook de koeien en stieren vrij rond.

Terwijl ik een foto stond te maken van een oud vrouwtje voor haar huisje werd het ineens warm in mijn sandalen. Toen ik omkeek zag ik dat er een koe in mijn schoenen stond te plassen....Ook troffen we veel bedelaars. We zagen er hier veel met verminkte handen en voeten. Lepra?

Terug naar het hotel namen we fietsriksja's. Zo gingen we met vijf riksja's op een rijtje terug. Wij vonden één per persoon per riksja wel genoeg. De weg had nogal wat niveauverschillen dus het was hard werken voor de fietsers.... Ze werden op het eindpunt dan ook beloond met een mooie fooi! De middag werd gevuld met internet en een siësta. Het avondeten deden we aan onze 'eigen' tafel in Peace.

Dag 23 vrij verblijf Puri.

Vanuit Puri is een bezoek aan de, door de Unesco beschermde, Zonnetempel in Konark mogelijk. Deze is gebouwd in de vorm van een gigantische strijdwagen. De kar werd oorspronkelijk getrokken door zeven reusachtige stenen paarden, waarvan er gelukkig nog twee over zijn. Aan het einde van dag 23 nemen we de nachttrein naar Kolkata.

21 febr. Deze dag gingen we naar de zonnetempel in Konark. Dit is een door de Unesco beschermd gebouw. Dit is gebouwd in de vorm van een strijdwagen. De wagen werd oorspronkelijk getrokken door zeven paarden. Helaas zijn er daar niet veel meer van over. De grote wielen aan de zijmuren van het enorme gebouw zijn nog onbeschadigd. Verder zijn er op het gebouw heel veel mooie figuren te bewonderen. Veel reliëfs, met figuren uit de Kama-Sutra zijn te bekijken in de meest gewaagde en atletisch uitdagende standjes en ook afbeeldingen van een giraffe en een Japanse dame. Dat is natuurlijk wel uitzonderlijk en geeft aan dat hier in de 13^e eeuw al contact was met andere werelddelen. We waren er op zondag en deze plaats is duidelijk ook een bezienswaardigheid voor de inwoners van dit land. Ze waren dan ook in groten getale aanwezig! En wat erg leuk was, ze voelden zich met ons, toeristen onder elkaar en wilden net zo graag foto's van ons als wij van hen. Zo werden wij heel wat keer vereeuwigd met hun kinderen op de arm.

's Middags zijn we naar de Dwara Swarga (crematieplaats) geweest. Dit was wel een hele bijzondere belevenis. Op een terrein, achter wat gebouwen gelegen, brandden al verschillende vuurtjes toen wij aan kwamen lopen. Toen we wat dichterbij kwamen zagen we dat daar crematies aan de gang waren.... Ook lagen er nog doden te wachten op een plaatsje op een houtstapel. De doden worden op allerlei manieren aangevoerd. Het kan in- maar ook op een het dak van een auto of op een handkar. Ze liggen op een heel eenvoudige baar van wat bamboestokken. Het gezicht mooi beschilderd. Verder gewikkeld in doeken en bedekt met bloemenslingers. Er volgen allerlei rituelen als de houtstapel klaar is. Een daarvan is dat men met het lichaam verschillende rondjes om de stapel loopt voor het daar heel zorgvuldig op wordt neergelegd. Dan wordt er nog wat hout tegen het lichaam aangelegd en wordt het vuur aangestoken. De bloemenslingers worden daarvoor al verwijderd. De koeien die hier ook rondlopen, komen de bloemen en de draagbaar opeten...

Het lijkt allemaal heel schokkend als je het zo leest maar wat mij er vooral van bij bleef is dat er heel respectvol met de doden wordt omgegaan. Het blijft voor ons een vreemd gezicht om dit zo open en bloot te zien gebeuren. Voor de Indiërs was dat duidelijk niet want terwijl wij enigszins beschroomd het gebeuren gade sloegen komt er ineens een hele lange stoet van mensen langs. Even wisten we niet wat er toen gebeurde maar dit pad, over de crematieplaats bleek ook de kortste weg van de bushalte naar het strand....

We gingen die avond met al onze spulletjes naar het station om de nachttrein te nemen naar Calcutta. Weer een belevenis! We sliepen met acht mensen in een coupé. Deze coupé had de grootte van het stukje trein waar je bij ons met 2x 4 mensen zit. Dat is niet groot voor acht bedden. En niet te vergeten al onze bagage... Het gangpad liep er ook nog doorheen. Iedereen die 's nachts moest plassen in ons treinstel moest dus door onze 'slaapkamer'. We hadden gezorgd voor een flink voorraadje rum want het leek ons al niet dat we erg gemakkelijk in slaap zouden vallen... Toen de flesjes leeg raakten maakten we onze bedden op. Lakens, dekens en een kussen werden bijgeleverd. Twee bedden moesten nog neergeklapt worden. De hele trein sliep natuurlijk al voor wij dit voor elkaar hadden. Wat onvast door de rum, zachtjes giechelend en struikelend over de bagage belandde iedereen uiteindelijk toch in een bed. De rum deed z'n werk en we sliepen goed!

De eerste werd om 06.00 uur wakker, daarna volgden een voor een de anderen. Langzaam aan zag je wat slaperige hoofden verschijnen. Karin en ik deelden de natte washandjes uit en wat later zaten we met z'n allen, een beetje opgefrist, weer gezellig te kletsen tot we tegen 09.00 uur het station van Calcutta binnenliepen.

Dag 24 vrij verblijf Kolkata eind van de dag terug naar Amsterdam.

Tijdens deze laatste dag in Kolkata is er gelegenheid om nog wat inkopen te doen en rond te dwalen door deze fascinerende stad.

22 febr. Na tien uur treinen arriveerden we in Calcutta, de stad die meer inwoners heeft dan ons hele land. Onze laatste dag was ingegaan. Omdat er stakingen waren bij Lufthansa vertrokken we 's middags al naar het vliegveld. De eerste vlucht ging naar Delhi. Daar konden we na drie uur wachten met Air India door naar Frankfurt. We landden om 06.00 uur. 's Middags om 17.30 uur konden we na een lange, lange dag wachten door naar Schiphol met Lufthansa. We namen daar afscheid van de groep en gelukkig stond ons Jaap daar al met de auto te wachten....