Dag 23 Yirga Alem Vanuit onze accommodatie kun je een mooie wandeling maken in de ons omringende heuvels. Omdat we inmiddels weer uit de Riftvallei zijn, kun je genieten van het iets koelere weer. We overnachten in traditionele, prachtige tukuls (bungalows). We zijn nu in het land van de koffie en ananasplantages. We overnachten in traditionele, prachtige tukuls (bungalows). Programma: kwart over 7 ontbijt; vertrek 8 uur. Deze dag zaten we in auto 1. Deze rijdt altijd voorop, hij was de leider van de chauffeurs en de rechterhand van Erik. We waren nog maar net vertrokken toen zagen we al 3 steppearenden bij elkaar in een boom, prachtig! Erik heeft ons lekker gemaakt voor de volgende overnachtingsplaats, het wordt de mooiste van de hele reis zei hij... De rit was mooi, we reden weer door een donkerrood landschap.

De termietenheuvels waren talrijk en ik vond het net een hele verzameling falussen, zoals ze zo in het landschap stonden. We kwamen door steden en dorpjes, als we door het bos reden werden we uit de auto's gezet... lopen is de boodschap! Later werden we dan wel weer opgepikt. Dit is wel een goed systeem, vooral als de reisdagen lang zijn is het lekker om tussen door even actief te zijn. Erik en Gert gebruikten de wandeling om te vogelen! De dames gingen natuurlijk allemaal even door de hurken. De natuur is mooi, veel bloemen en bomen vol met bladeren. Wat een tegenstelling met gisteren toen alles kaal, droog en dor was! In een wat grotere stad deden we een bakkie koffie, de chauffeurs zijn aan hun ontbijt toe. We reden door tot een uur of een en gingen toen lunchen in een wat groter restaurant. Eindelijk konden we weer een keertje Ethiopisch eten. Ik nam Injera met chiro, een dikke kikkererwtensaus. Beetje pikant! Gert hield het bij het bekende,Spaghetti Bolognese. Anderen namen een potje schapenvlees met injera en brood. Daarn stapten we in voor de laatste anderhalf uur. Het leek wel of we door de groententuin van Ethiopië reden, alles was groen en er werd veel aan landbouw gedaan. Het zal hier heel vruchtbare grond zijn. Bananen en valse bananen, verschillende soorten kool, ananas, mango's, papayas,mais, teff en suikerriet groeide hier. Het was ook behoorlijk dicht bevolkt, veel hutten, en ook erg mooie hutten.

We zagen ook veel lemen huizen in alle felle kleuren geverfd en versierd. Dit gebied ziet er behoorlijk welvarend uit. In Yirga Alem ziet het park waar we gaan overnachten er inderdaad schitterend uit. Het is mooi aangeplant met veel bloemen, ook agapanthus! We sliepen in een enorme ronde rieten hut. Twee slaapkamers, een badkamer en een huiskamer! Tegen half zes hadden we een koffieceremonie. We zaten op het terras dat wat hoger lag waardoor we zicht hadden op de omgeving. Er zaten veel gieren in een boom dichtbij het terras. Deze kapgieren bleken hier iedere dag gevoerd te worden evenals de hyena's. Die kwamen dan ook op een vaste tijd hun maaltje halen. Het leverde leuke foto's op! De maaltijd was overvloedig en we aten tegelijk met een groep Israeli's die al een paar dagen met ons opreisden. Er was een buffet met veel verse groente en vlees. Iedereen was dik tevreden. Jammer dat we nu net hier maar één dagje blijven!

Om kwart over zeven konden we ons melden voor het ontbijt. Op weg naar het restaurant zagen we de apen in de bomen. Er waren er heel veel en ze waren leuk met elkaar aan het stoeien. Velvet monkeys, die met de blauwe ballen! Ze serveerden hier de lekkerste pannenkoeken van de vakantie. Dat wisten ze zelf kennelijk ook want we kregen ze met twee tegelijk! Na het ontbijt stond er een wandeling gepland. Eerst liepen we een rondje om het resort. Daarbij zagen we de slaapplaats van de hyena's, grotten van wel 20 meter diep. Later zagen we nog eeen bushbok. Gert had hem tijdens zijn ochtendwandelingetje al gespot. Het park is rondom flink begroeid met struiken en reusachtige bomen. We zagen heel mooi een golden oriolel. We hoorden hem wel steeds, maar nu konden we hem mooi zien evenals de toerako. De lodge is helemaal selfsupporting wat betreft de groenten. We zagen een mooie groententuin met werkelijk alles erin. Verschillende soorten sla, kool, aardbeien, ananas, mango, papaya en koolrabi. Ze hadden een soort recycling met het afval. Ook liepen er kippen wiens lot het buffet was! Er werkten hier wel vijftig mensen op de lodge en allemaal kwamen ze uit de directe omgeving.

Na al deze informatie breidden we de wandeling uit naar het naast gelegen dorp. De stam die hier in de omgeving woont zijn de Sidama. We mochten weer een hut bekijken. Grote hutten, dat hadden we op weg hier naar toe ook al gezien, het zijn bijenkorfachtige hutten gemaakt van bamboe, gras en ensetbladeren. Gekookt wordt er in het woongedeelte en daar staan ook de kalveren. Door het koken in de hut bestrijden ze door de rook ook de termieten die anders de hut langzaam opeten...Er is een aparte ouderkamer en ook een afgescheiden kinderslaapkamer. Alles ziet er mooi opgeruimd en aangeveegd uit in het hele dorp. We horen de mensen zingen in de kerk. Het is immers zondagmorgen. De bevolking is hier protestant maar ze houden zich ook nog vast aan hun vroegere gebruiken. Zo hebben ze respect voor alles wat leeft en geloven ze in heilige bomen. Als de vijgenboom te groot is geworden en de ingang van de hut belemmerd, zullen ze eerder de hut verplaatsen dan de boom kappen. We zien dan ook prachtige bomen tijdens onze wandeling door het dorp.

Op het erf van de hutten zag je soms een berg zand of een stapel stenen. Hier liggen de overleden familieleden begraven. Ze willen ze dichtbij in hun woonomgeving zodat de voorouders nog een beetje voor hen kunnen zorgen en zo worden ze ook niet vergeten! Soms hebben ze echt een grafmonument. Maar we denken dat het dan wel belangrijke personen zijn geweest. Hieruit blijkt ook wel dat deze Sidama mensen geen nomaden zijn. Van een half nomadisch herdersvolk zijn ze geleidelijk een landbouwvolk geworden. Dit is voornamelijk gekomen door het succes dat zij hadden met de export van koffie. Tijdens ons bezoek hebben we steeds een groep kinderen die met ons meelopen, ieder lid van de groep heeft wel aan iedere hand een kind lopen. De plaatselijke gids die bij ons is stuurt ze na een poosje weg. Ze lopen dan weer terug naar hun hutten maar een nieuwe groep sluit dan al gauw weer aan... Het is helemaal niet erg want de kinderen zijn vrolijk en willen graag spelletjes met ons doen.

Terug op de lodge pakten we de spullen in en we waren er weer mee weg. Op weg naar Awasa. Daar ging de groep zich opsplitsen. Gert en ik gingen niet mee wandelen. Gert was flink verkouden en hoestte vooral 's nachts flink. Thea bleef ook bij ons, ze had wat vage buikklachten. En Pieter Paul koos voor de stad met zijn barretjes en uitgaansgelegenheden. De rest vertrok naar de Bale Mountains voor een trekking van twee dagen.

Wij hadden hier een zeer eenvoudig hotel, maar prachtig gelegen, buiten de stad aan een groot meer. De apen, velvet monkey en pied colobus liepen hier door de tuin en Gert had er zelfs al een in de kamer... Je kon er heerlijk zitten aan het meer. Alle vogels kwamen langs, hamerkoppen, kleine en grote zilverreiger, pied-, woodland - en Malachite kingfisher. De African Fisheagles riepen in de bomen. De blackwinged lovebirds eten met z'n tweetjes de zaden uit de boom boven ons hoofd.

Ze waren in de tuin alles aan het opbouwen voor een bruiloft. Wat verderop was een lange wandelpromenade langs het meer en hier liep werkelijk al het jong spul van Awasa. Waarschijnlijk is dit een zondags gebeuren. Mooi om te zien, verliefde paartjes maar ook jonge knullen hand in hand en jonge stellen met kinderen. Wij waren ongeveer de enige blanken en wij werden nu eens helemaal over het hoofd gezien. We werden amper aangesproken voor pen of birr. Wel zijn er enkele jonge mannen die heel geïnterresseerd vroegen wat we al hadden gezien in Ethiopie. Het was een verfrissende ervaring dat we nu eens niet als een wandelende portemonee werden gezien. Op geregelde afstand waren er wat gelegenheden om te zitten, het pad loopt dan gewoon door de bar heen. Ook waren er 'stalletjes' waar je popcorn of pinda's kon kopen. Ook zag ik verse schijven ananas of vis te koop. Het was allemaal heel relaxed en duidelijk dat iedereen genoot van de vrije dag, elkaar en het meer.! Tegen dat het donker werd waren we weer terug bij het hotel en was ook het bruidspaar gearriveerd. Ze werden in een prieeltje gezet met hun 4 bruidsmeisjes en jonkers. Later gingen ze op een soort tribune de taart aansnijden. Dit ging gepaard met vuurwerk en zingen. Het echte feest hadden ze waarschijnlijk ergens anders gevierd want na het eten van de taart was de hele bubs weer vertrokken.

Wij besloten te gaan eten in het hotel wat naast het onze lag. Het bleek een ontzettend chique gelegenheid. Hotel/ restaurant, groot plein voor het hotel en het restaurant lag pal aan het meer. Hier aten ook veel jonge stellen maar we zagen helemaal geen blanken. Ze hadden er wel een westerse kaart. Lekker gegeten, het was wel iets duurder maar dan is het voor onze begrippen nog vrijwel voor niets. Zeg dat we normaal voor een maaltijd twee en een halve euro betalen dan kostte het ons nu 4 euro en dan zaten we op chique!

Dag 25 Awasa.
We sliepen lekker, het was er niet zo koud! In het vorige hotel was het 's nachts 15 graden en konden we een deken wel gebruiken. Hier was het weer net boven de twintig! We zaten inderdaad in een heel eenvoudig hotel, het was er allemaal zeer gedateerd maar alles werkte, het toilet konden we doortrekken, we hadden een warme douche en ook het licht werkte! Dit is toch wel bijzonder, dat hadden we nog niet vaak meegemaakt. Zelfs de klamboe paste om het bed en was heel! We werden wakker van het geluid van de Colobusapen. Ze zaten op en om het huisje. Ook de Hadada ibissen waren vroeg van de partij. Die roepen luidkeels hun eigen naam. Tegen half acht kwam onze eigen chauffeur Seiffe, ons ophalen voor een rit door Lake Abiata-Shala N.P. Hierin liggen twee meren. Het ene is met meer dan 20 meter het diepste meer van Afrika. Het andere is een zout meer. We zagen daar dus ook flamingo's. Ook weer veel vogels maar het waren meest al bekende. Verder was het rustig met de mammals. De enige die zich liet zien was de Grant's Gazelle. We hadden deze al gespot op de dag dat we naar El Sod, de zoutkrater, reden. Er zouden hier ook whartog en andere antilopen kunnen voorkomen. Het was een heel open gebied, weer erg droog en het was behoorlijk bewoond en ook liep er veel vee rond. Het terrein was wat heuvelachtig met acaciatsruiken en bomen. Wel zagen we nog Hot Springs, heel bijzonder. Ik heb dit nooit eerder gezien en de grond borrelt daar echt. Het water is er 96 graden. Er was een kklein riviertje en ook wat poelen maar ook ronde gaten met een doorsnee van zo'n tien tot vijftien centimeter. Daar kwam alleen hete damp uit. Rond twaalf uur verlieten we het park weer. Het was geen bijzondere tocht geweest maar we hadden afwisselend gelopen en gereden en ons toch wel geamuseerd.

We lunchten samen met Seiffe in het Rastadorp Shashemene. Keizer Haile Selassi had indertijd de Rastafari's van Jamaica belooft dat zij zich vrij mochten vestigen in Ethiopië. De leider van de Rastafari's, Marcus Garvey, spoorde zijn volgelingen aan om terug naar Afrika te gaan, terug naar de roots, de oorsprong. Dit had een immigratie van duizenden rasta's tot gevolg. Na de dood van Haile Selassi en de anti- religieuze terreur van Mengistu zijn er weer velen vertrokken, terug naar de nieuwe wereld. In Shashemene wonen nu nog zo'n duizend rasta's. Ze hebben hun eigen scholen, kerken en gemeenschapshuizen. Ze wonen ook wat geïsoleerd in een ommuurd gebied. Marihuana neemt een belangrijke plaats in bij de rasta's, het brengt hen op een spiritueel hoger niveau en ze zijn daardoor dichter bij God. Ze verbouwen de marihuana zelf. Seiffe vertelde ons dat de Ethiopisch politie regelmatig invallen doet. Ze weten dat er marihuana wordt gebruikt, dus als er een zondebok nodig is of als ze soms gewoon wat geld willen gaan innen, dan wordt er een inval gedaan. Ze wonen dan ook wat geïsoleerd en de verhouding met de Ethiopiers is niet altijd goed. Wij hebben ze niet gezien, vast in de verkeerde hoek van Shashemene geweest...

Onderweg hadden we als tegenligger op de weg een aanhoudende stoet van ezelwagentjes volgeladen met maisstengels. De karren waren hoog opgeladen en dan liep er zo'n klein ezeltje voor. Maar op het moment dat je medelijden begon te krijgen met die ezeltjes zag je in die stoet ook vrouwen lopen die kromgebogen ook een veel te grote last vervoerden...

We stopten in Awasa en na enig zoeken vonden we een internetcafe. Ik kon nu eindelijk de tekst en ook de foto's naar Jaap sturen. Ik kon onze site wel openen maar niet inloggen. Ik ga voor de volgende reis een nieuwe site openen want ik denk dat het een te groot bestand is geworden. Nu moest Jaap aan het werk!!! Het was wel erg leuk om in de reacties te lezen hoe enthousiast iedereen was. Ik had even het gevoel contact te hebben met Nederland, dat was toch erg leuk! Ik was precies op tijd klaar, 45 minuten had ik gekregen en in die tijd was Gert met Thea een pilsje gaan drinken. Terug bij het hotel gingen we weer lekker bij het meer zitten.De visarenden waren druk aan het roepen en de kingfishers vlogen voor ons langs. We zagen ze vissen en hun prooi in de boom voor ons opeten. Nog nooit hebben we ze zo goed kunnen bekijken en fotograferen! We bestelden een vers sapje, papaya en ananas. Wat kunnen ze hier in Ethiopie heerlijke sapjes maken. Het is bijna enkel gepureerd fruit. Voor mij was dat wel boffen want als je geen bier drinkt ben je aangewezen op Cola of Merinda, een soort sinas. De wijn is hier duur, een glas rode wijn kostte gisteren 60 Birr. Dat terwijl een hele maaltijd rond de 40 Birr kost! Ik zal op tijd melden aan het thuisfront dat ze een flesje witte in de koelkast zetten!! Het avondeten deden we deze keer bij een Italiaans restaurant,Dolce Vita, het staat ook in de Lonely Planet vermeld. Er zaten veel blanke klanten. Ze serveerden er dan ook een prima maaltijd, italiaans, maar er was ook een ruime keuze in Ethiopische gerechten. Wij kozen voor Italiaans en hadden daar zeker geen spijt van. Waar we ook geen spijt van hebben is de beslissing om niet mee te gaan de bergen in, we hadden er alle drie een goed gevoel over, lekker rustig aan gedaan en Gert heeft hier zijn hart op kunnen halen met vogelen, de score is 237 soorten! Het hotel ligt echt in een perfecte omgeving.

Dag 26 Awasa -- Wondo Genet
We rijden in 2 uur naar Wondo Genet. Het is een heuvelachtig landschap met acacia's, uitgestrekte meren en een grote rijkdom aan vogelsoorten Dinsdag 8 februari. We sliepen uit.... Nou niet echt want Gert z'n prikkelhoest heeft hem en mij dan natuurlijk ook, vrijwel de hele nacht wakker gehouden! We ontbeten om acht uur. Ik nam nog een keertje porridge. Dat smaakt heerlijk in Afrika! Daarna wandelden we richting vismarkt, het was een hele bedrijvigheid daar. Er kwamen veel vissersboten binnen, de vis werd meteen schoongemaakt en gefileerd. Het is vooral Tilapia wat er in het meer wordt gevangen en een enkele catfish.De afval werd ook bewaard om te worden verwerkt tot veevoer. Toch cirkelden er heel wat Maraboe's rond de vissers en ze waren ook zo brutaal om af en toe wat van de boten te pikken. Verder waren er heel wat mannen bezig met het boeten van de netten. Heel onAfrikaans werd meteen elk net nagekeken en gerepareerd. Al met al was het een drukte van belang. Langs de muur zat een hele rij vrouwen met etenswaar te wachten op hongerige kopers, ook koffie kon je er kopen. Er waren dus veel vissers maar ook weer veel mensen en kinderen die er rondhingen in de hoop een e-mail adres of een birretje los te krijgen. Maar het was helemaal niet vervelend. We konden gewoon filmen en foto's maken. We moesten wel entree betalen voor de markt, 20 birr pp ( 1euro).

We hadden echt op ons gemakje rondgekeken toen we een bakkie koffie gingen doen bij Dolce Vita. Een cappucino hadden we gedacht maar nee, dat kenden ze niet, een machiatto was ook smakelijk. Heel aangenaam was het daar zitten in de schaduw op het terras! Nu zochten we nog de schaduw, over een paar dagen zullen we weer blij zijn met elk uurtje zon!!! De rest van de morgen brachten we door aan de rand van het meer. De visarend trok verschilllende rondjes en het was er heerlijk ontspannend. Even vakantie in de vakantie. Al met al hadden we natuurlijk wel een druk programma achter de rug en het was ook heerlijk om zo even met z'n drietjes te zijn. Dan merk je dat ook zo een hele dag met een groep optrekken energie vraagt. De lunch deden we weer bij de Italiaan, ze gingen ons al een beetje als vaste klant zien! Precies om twee uur waren we terug toen Seiffe, onze chauffeur, ons weer kwam halen voor de nieuwe bestemming; Wondo Genet. Het was een uurtje rjden vanaf Awasa daarheen.

Het nieuwe hotel in Wondo Genet zag er weer goed uit. Ook hier een mooie tuin maar helaas geen meer. Lekkere warme douche met warm water uit de bron, dus nog gezond ook! We deden nog een wandelingetje naar het zwembad. Hier zwem je ook in bronwater! Maar we hadden niet zoveel goesting, zouden de Belgen zeggen, dus we doken het terras op. Het avondeten deden we in het hotel. Het restaurant ziet er zeer gedateerd uit maar het eten smaakte prima.

Dag 27 Wondo Genet
Vandaag verblijven we in Wondo Genet, een hotspring resort met thermale zwembaden, ligt in deze prachtige omgeving. Je kunt een prachtige wandeling maken naar de hoger in de bergen gelegen thermale bronnen of met een vogelgids op pad gaan naar de meest kleurrijke vogels. We moesten vroeg op want we gingen mee met een vogelwandeling. Zes uur ontbijt en om zeven uur weg. Het was nog even moeilijk om een gids te vinden. Erik had gisteren geprobeerd om iets te regelen maar toen vroegen ze 1500 birr om met een groep op pad te gaan... Vanmorgen was dat 500 en dat vonden we toch nog te veel dus toen we aanstalten maakten om dan alleen te gaan kon het voor 300! Het was een flinke wandeling van vijf uur. In een behoorlijk tempo de berg op. Gert en Erik waren beiden zeer tevreden met de vogels die ze zagen; De white cheeked turaco, silvery cheeked hornbill, abyssinian woodpecker, sharpe's starling, montane white-eye, white rumped babbler, mountain wagtail, abyssinian ground trush,Augur buzzard, African black duck en vele anderen. De gids wist er ook veel van en kon ze goed opsporen. We wandelden naar de waterval; een flinke tocht, natuurlijk klimmen, vaak over smalle richeltjes langs afgronden... Er liep nog een knul mee, Lucas, hij wierp zich op als mijn persoonlijke gids en deed dat vol overgave, hij droeg mijn rugzak en wees ook veel vogels aan. Ook hielp hij mij in de moeilijke stukken met klimmen en dalen. Ik zette hem tijdens een rustpauze nog aan het bellenblazen. Dat had hij nog nooit gedaan, hij was heel verbaasd. Het touwtje met de knoop kende hij wel. Aan het eind van de wandeling klommen we nog een keer een berg op, daar toonde de gids ons het nest van een Crowned Eagle. Een bijna volwassen jong zat op het nest. Ik heb mijn eigen gids Lucas een goede beloning gegeven voor zijn hulp en grote gids kreeg van Erik geen tip, had hij hem gisteren maar niet moeten proberen op te lichten en dat zei hij hem ook.

Daarna smaakte een koel drankje in de tuin van het hotel ons overheerlijk. De lunch namen we er maar meteen achteraan! Daarna vond iedereen het te warm om iets te gaan ondernemen. Iedereen vertrok naar de kamer, tegen 4 uur zag je weer wat mensen verschijnen. Een paar liepen naar het dorp, wij gingen eens kijken bij het zwembad, daar hoort een mooie tuin bij. We zagen wel wat vogels maar het was duidelijk nog wat te vroeg voor ze. Het zwembad krijgt water uit de Hot Spring, het zou medicinale krachten hebben... In het zwembad zijn het meest toeristen, wel donkere mensen maar, toeristen. Wat verderop is de plaats waar de bevolking van Wondo Genet gaat baden in de poel waar warm water opborrelt. Vlakbij is ook de stroom die van boven komt en daar is koud water. De vrouwen doen daar hun was, het was er een drukke bedoening van vrouwen en kinderen. In de poel zaten alleen mannen!

Terwijl we weer terugliepen bedacht ik dat ik nog een foto had van de broer van Lukas. We vroegen het aan de knul die met ons meeliep, altijd loopt er wel een knul met je mee.. In Africa you never walk alone... Ja hoor, hij wist hem wel te wonen en zo belandden we op het erf van Lukas. Het zag er allemaal goed uit. Een flink terrein met drie huizen en een kookhut. We werden meteen uitgenodigd voor de koffie! Terwijl de koffie werd gezet werden wij rondgeleid door de tuin. Ze verbouwden koffie, valse bananen(enset), avocado's en nog wat groenten. Er lagen wat geschaafde palen hout, daar moesten nog meubels en bedden van worden gemaakt, dat was het werk van de vader. We gingen intussen binnen zitten en ik haalde mijn fotoalbum te voorschijn. Vol belangstelling werden de foto's bekeken, van de sneeuw, van Oma, van de koeien in Holland, een hollands schaap etc. Daarna kregen we koffie met een soort van injera maar dan gebakken van het merg van de valse bananenplant. Het smaakte goed en na het tweede kopje zijn we weer vertrokken. Dit was onze laatste ervaring met het Afrikaanse leven! Morgen pakken we alles weer in en op en gaan we op weg naar Addis!

Dag 28 naar Addis Abeba
De tocht van ongeveer vier uur voert ons langs vulkanische bergen gelegen Grote Slenk meren. Deze meren staan bekend om hun vogelrijkdom. Je zult hier ondermeer maraboes, flamingo's, pelikanen, visarenden en ibissen kunnen zien. In Addis Abeba hebben we de beschikking over dagkamers, en na een verfrissende douche beëindigen we de reis 's avonds met heerlijk Ethiopisch eten met dansvoorstelling. Aansluitend vliegen we terug naar Brussel. We waren op tijd weer wakker en het ontbijt smaakte goed, voor de laatste keer een pancake bij het ontbijt, we zullen thuis moeten gaan afwennen... Om acht uur reisden we af. Al vrij snel buiten Wondo Genet vielen we stil. Auto nummer twee had pech, er was een steun van de V snaar afgebroken. Met een stok en een steen werd de reparatie verricht. Het zijn hier ook echte monteurs... Tijdens het wachten verzamelden zich meteen weer een hele hoop kinderen bij de auto, de manier om ze te laten ophouden is altijd een spelletje doen en dat lukte nu ook weer goed. Een eenvoudig handenklapspelletje en ze zijn er zo op gebrand ook een keer een beurt te krijgen dat er niemand nog om iets bedelt... Het is leuk om te zien hoe verschillend ze hierop reageren. Sommige snappen het meteen en kunnen het heel snel, voor anderen is het al genoeg om erbij te staan. We werden door zeker 30 kinderen uitgezwaaid!

Toen hadden we een flink stuk voor de boeg, ruim 280 km. Voor een groot deel over goede wegen. We stopten nog bij een groot meer. Daar zagen we weer veel maraboes en vissers. De kleine watertjes tegen het meer aan zagen er heel idyllisch uit. Veel blauwe waterlelies en ook veel vogels. We wandelden naar het grote meer en zagen weer hoe de vissers de gevangen tilapia fileerden en de netten weer in orde maakten. Na deze pauze reden we nog eens anderhalf uur tot de lunchstop. Deze hadden we in een hotel aan een kratermeer. Een prachtig uitzicht op de omliggende kraterwanden en dat met een lekker mangosapje in de hand! Na deze lunchstop hadden we nog 75 km te gaan. In Addis Abeba stond de teller voor onze reis door het zuiden op 2600 km. Pittig, zeker als je weet hoe de staat van de wegen over het algemeen was. In het hotel Ghion bedankten we de chauffeurs.

In het hotel bleken we de beschikking over drie dagkamers te hebben. Goed geregeld! En toen stond er nog maar één ding op het programma; het laatste avondmaal van Erik met zijn twaalf apostelen. Hij heeft beloofd te proberen om bij die gelegenheid water in wijn te veranderen... Ik had na 4 weken wel zin in een lekker wit wijntje...dus had ik mijn hoop gevestigd op de kunsten van Eric, maar ik zal waarschijnlijk geduld moeten hebben tot in het vliegtuig....

En dan zit ook deze reis er weer op. We hebben het als een prachtige reis ervaren. Enorm veel hebben we gezien en beleefd. We hebben het ervaren als een prachtig land met zeer grote verschillen in landschap en cultuur tussen het noorden en het zuiden. De bevolking was overal heel vriendelijk! Nergens hebben we negatieve ervaringen gehad! Het eten is ons ook alles meegevallen. We waren voorbereid op weinig smakelijk eten maar iedereen in de groep is er tevreden over. We hebben altijd voldoende keus gehad tussen Europees en Ethiopisch. Vooral de sapjes zijn het vermelden waard. De groep viel voor de mixed juice, Avocado, Pineapple en Mangosap in een glas. Ik ging voor de Mango, verrukkeluk! We hebben wel wat zieken gehad, voornamelijk maag/darmproblemen die meestal in een of twee dagen weer waren opgelost.

De reis zat goed in elkaar, alles liep op rolletjes. De accomodaties waar we verbeleven waren, in aanmerking genomen dat we in Afrika waren, goed. We kunnen de enquete van Sawadee zeker positief invullen. De reisleider was zéér geschikt. Hij was duidelijk in de afspraken, genoot zelf ook zichtbaar van het verblijf in Ethiopie. Ook was hij heel actief in het bijhouden van de pot. Hij hield zelfs een kasboek bij! Gert hield ook een boek bij maar dan met de vogelsoorten... 266 soorten heeft hij gezien!

Dag 29 Aankomst in Brussel

We zijn weer thuis. Onderweg hoorden we al van de onrusten in Egypte. De bevolking was in opstand gekomen tegen het regime van Mubarak. Er waren veel doden gevallen tijdens deze opstand. In Tunesië is het ook onrustig en in Libië zijn de mensen ook in opstand en willen ze Khadaffi weg hebben.. Ook Oman is onrustig, het staatsbezoek van onze koningin daar wordt afgelast... en het regent! We zijn weer thuis.